ستایش خداوند در آغاز شاهنامه

بنام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه بر نگذرد

خداوند نام و خداوند جاى
خداوند روزى‏ده رهنماى‏

خداوند کیوان و گردان سپهر
فروزنده ماه و ناهید و مهر

ز نام و نشان و گمان برترست
نگارنده برشده پیکرست‏

به بینندگان آفریننده را
نبینى مرنجان دو بیننده را

نیابد بدو نیز اندیشه راه
که او برتر از نام و از جایگاه‏

سخن هر چه زین گوهران بگذرد
نیابد بدو راه جان و خرد

خرد گر سخن برگزیند همى
همان را گزیند که بیند همى‏

ستودن نداند کس او را چو هست
میان بندگى را ببایدت بست‏

خرد را و جان را همى سنجد اوى
در اندیشه سخته کى گنجد اوى‏

بدین آلت راى و جان و زبان
ستود آفریننده را کى توان‏

به هستیش باید که خستو شوى
ز گفتار بى‏کار یک سو شوى‏

پرستنده باشى و جوینده راه
بژرفى بفرمانش کردن نگاه‏

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

علی شیفتۀ ذات الهی

بزرگترین شارح صحیفه سجادیه سید علی خان مدنی  در ابتداء شرح خود بنام ریاض السالکین پنچ حدیث در فضیلت انسان کامل ولی خدا و حجه الله الاکبر علی علیه السلام به سند صحیح نقل کرده است من از بین آنها یک حدیث را انتخاب کرده وهمراه با شرح گزارش می کنم
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله):ان علیا ممسوس فی ذات الله
رسول خدا فرمود علی شیفته و بی قرار ذات الهی است
در کتابهای لغت ممسوس را به مجنون و دیوانه  ترجمه کرده اند بنابر این علی دیوانه خداوند است  در اینکه چرانسبت جنون به آن حضرت داده شده است احتمالاتی را ذکر کرده اند و ما یکی از آن احتمالات را می آوریم.
پیامبر خدا علی را بخاطر پایبندی  شدید به دستورات خداوند و توجه نکردن به سرزنش سرزنش کنندگان در اجرای احکام الهی به دیوانه تشبیه کرده است  دیوانه هیچ توجهی به حرف مردم ندارد  و به همین جهت دشمنان آن حضرت اورا به حماقت و بی سیاستی در امور جنگ نسبت دادند علی در اجرای حدود الهی و عدالت و عمل به آنها به هیچ تو صیه ای گوش نمی کرد .
شعبی حکایت کرده است وقتی که کودک بودم وارد کوفه شدم  و دیدم که علی بین انباشته های ازطلا و نقره ایستاده است و آنها را بین مردم تقسیم می کند تا اینکه چیزی از آنها باقی نماند و همینطور حتی کمی از آن را هم با خود به خانه نبرد من هم به نزد پدر خود رفتم و گفتم آیا امروز من بهترین یا احمق ترین مردم را دیدم ؟ پدرم گفت او چه کسی است؟  گفتم او علی ابن  ابیطالب بود و آنجه را که دیده بودم به پدرم گفتم . وقتی پدرم گفته های من را شنید شروع به گریه کرد و گفت پسرم تو بهترین مردم را دیده ای.
 ابن ابی  الحدید در شرح نهج البلاغه نقل می کند :اما در مورد سیاست و تنبیه کردن، داراى سیاستى سخت بوده و در راه خدا بسیار خشن بود، آنچنان که در مورد حکومتى که به پسر عموى خود داده بود هیچگونه ملاحظه‏یى نکرد و رعایت حال برادرش عقیل را در مورد تقاضا و سخنى که داشت نفرمود. گروهى را در آتش افکند و دست و پاى گروهى را برید و گروهى را مصلوب ساخت. خانه مصقلة بن هبیرة و جریر بن عبد الله بجلى را ویران کرد. در اندکى از سیاستهاى او در جنگهایش به روزگار خلافتش در جمل و صفین و نهروان براى موضوع، دلیل قانع کننده وجود دارد و هیچ سیاستگرى در دنیا به یک دهم از دلیرى و شجاعت و تهور و انتقام او و یارانش نمی رسد و نمی تواند کارهایى را که او به دست‏ خود انجام داده است بدهد.

رابطه حضرت فاطمه(س) با شب قدر

شب قدر از شب‌هاى با عظمت و با اهمیت سال است و دلیل فضیلت این شب بر سایر شب‌ها به اعتبار امورى است که در این شب محقق مى شود وگرنه اجزاى زمان یا مکان، درجه و رتبه وجودى‌شان یکى است و بین آنها تفاوتى وجود ندارد.
شب قدر است و طی شد نامه هجر/ سلام فیه حتی مطلع الفجر
نامگذارى یکى از سوره‌های قرآن مجید به نام سوره «قدر»، گویاى فضیلت و اهمیت این شب است، در روایات رسیده از اهل‌بیت عصمت و طهارت نیز بر جایگاه رفیع این شب در نزد پروردگار تاکید بسیار شده است، در ادامه به برخی از فضیلت‌های شب قدر در سایه‌سار روایت نیم‌نگاهی خواهیم داشت:
-پیامبر اکرم (ص): «مَن أحیی لَیلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ إلَی السَّنَةِ القابِلَةِ»؛
هر کس شب قدر را احیا بدارد، تا سال آینده عذاب از او بر داشته می‏شود. (اقبال الأعمال، جلد 1، صفحه 345)
همچنین ایشان در روایتی دیگر فرمودند: «مَن قامَ لَیلَةَ القَدرِ إیماناً وَاحتِساباً، غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ»؛
هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی، شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته‏اش آمرزیده می‏شود. (فضائل الأشهر الثلاثه، صفحه 136)
-امام صادق (ع): «قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَیلَةُ القَدرِ»
قلب ماه رمضان، شب قدر است. (بحار الأنوار، جلد 58، صفحه 376)
در روایتی دیگر صادق آل محمد(ص) می‌فرماید: «مَن عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد أدرَکَ لَیلَةَ القَدرِ»؛
هر که فاطمه را، آن گونه که سزاوار است، بشناسد، بی‏تردید شب قدر را درک کرده است. (بحار الأنوار، جلد 43، صفحه 65)
همچنین در روایت دیگر در خصوص اینکه شب قدر چه روزی است، رییس مذهب شیعه (ع) می‌فرماید: «التَّقدیرُ فی لَیلَةِ تِسعَ عَشرَةَ والإبرامُ فی لَیلَةِ إحدی وعِشرینَ والإمضاءُ فی لَیلَةِ ثلاثَ وعِشرینَ»؛
مقدّرات در شب نوزدهم تعیین، در شب بیست و یکم تأیید و در شب بیست و سوم ماه [رمضان] امضا می‌‏شود. (الکافی، ج 4، ص 159)

مثل های پندآموز

1. آدمی از نوبباید ساخت وز نو عالمی.
2. آدم نترس سر سلامت بگور نمی برد.
3. آدم مال را پیدا می کند، مال آدم را پیدا نمی کند.
4. آدمی را عقل می باید نه زر.
5. آری شتر مست کشد بار گران را سبکتر برد اشتر مست بار(سعدی)
6. آفتاب در ملکش غروب نمی کند.
7. آفتابه لگن شش دست، شام و نهار هیچ چیز.
8. آمدن به ارادت رفتن به اجازت.
9. درویش و غنی بنده این خاک درند       "آنانکه غنی‌ترند محتاج‌ترند"   (سعدی)
10. کسانی که مردان راه حقند        خریدار بازار بی‌رونقند             (سعدی)